Tai Shan
Door: Rens
Blijf op de hoogte en volg Rens
12 Juli 2005 | China, Peking
We zitten inmiddels ruim 2000 km onder Beijing. We zijn de afgelopen dagen in hoog tempo via Tai Shan naar Shanghai getreind en hebben weer het een en ander gezien en beleefd.
We hadden zaterdagavond besloten zondag weg te gaan uit de Beijing. Vandaar wilden we naar Suzhou een plaats 100 km ten westen van Shanghai. Aangezien deze treinrit rond de 14 uur overdag zou zijn, hadden we daar vanaf gezien en besloten om de afstand in tweeen te knippen. Halverwege deze reis zouden wij nabij Ji'nan hoofdstad van deelstaat Shandong bezoek brengen aan de heilige Tai Shan.
Zo gezegd zo gedaan vertrokken Kees en ik met de trein van 1.11 van Beijing Central naar Taishan. We hadden een hardsleeper ticket gekocht en dat bleek achteraf prima.
Je krijgt dan een ligbedje in een coupe vol stapelbedden...
Op Beijing Central zie je mooie tafarelen. Immense mensenmassa, rennen en schreeuwen door elkaar en als het maar even mogelijk is dringt iedereen voor. Wat zijn die Chinezen toch een zootje onrustige personen op treinstations. Maar goed Kees en ik op het gemakje er achter aan gesukkelt met alle bagage en natuurlijk ruim op tijd.
De trein rit was lang, maar niet vervelend. We hadden in de supermarkt drinken en hapjes gekocht en hebben lekker gerelaxed. Af en toe kletsten we aan de hand van Kees zijn taalboekje wat met een Chinees die ons razend interessant vond. Hij liet ons al zijn ringtones van zijn nieuwe telefoon horen en maakte er foto s mee van mij en Kees.
s Avonds laat arriveerden wij in Taishan, de stad waar de Tai Shan bij ligt. Een taxi chauffer bracht ons naar een hotel en douchten daar heerlijk en keken wat TV. Toen we s avonds echter beide nog genoeg energie over hadden, nam ik Kees op sleeptouw en gingen we uit. We dronken en we feesten in een fantastische tent en gingen niet zoveel later met een lekkere neut op naar huis. Echter waren we een niet zo slim geweest de naam van het hotel te vragen. We hebben uiteindelijk een half uur in de taxi door de stad gereden tot we het hotel weer vonden... Dure grap zou je denken? Nee hoor; 2,50 euro.
De volgende ochtend vroeg opgestaan en uitgecheckt uit het hotel. We zouden de Tai Shan beklimmen. Er zou boven in de bergen een schitterende tempel liggen die je via 6660 trappen zou moeten beklimmen.
We zijn via de taxi, bus en kabelbaan boven op de berg gekomen. Onze bagage tijdelijk in een hotel geloosd en de tempel verkent. Het was een schitterende tempel hoog in de bergen. Hier beweert men, hij die de berg beklimt, wel honderd jaren oud te worden. Voorganger waren Chinese keizers en niemand minder dan Mao Tse Dong. Kees en ik hebben zich dus in een uniek rijtje geschaart zou je denken? Viel wel mee. Het barste er van de Chinezen die hun leven lang hadden gespaart om de heilige berg te beklimmen en hun ogen uit te kijken in deze tempel.
Kees en ik besloten met het oog op hoge de kosten van al het heilige gedoe die avond nog maar proberen door te treinen naar Suzhou en de zonsopkomst die daar ook fantastisch schijnt te zijn, te laten voor wat het is.
Toen we in de bus terugzaten plakten we aan onze kleren van de hitte en besloten we ergens op de weg naar beneden op de berg de bus chauffeur te laten stoppen en een duik in een schitternd meer te nemen. Omgeven door lokale chinezen verfriste Kees en ik ons in het heerlijke water. Zoals we ook al op de Tai Shan hadden ondervonden waren er niet veel Europeanen daar in de buurt en werden we nogal aandachtig bekeken door de lokale bevolking. Toen Kees en ik een duik maakten van een muur die ongeveer zes meter hoog was kregen wij een staande ovatie. Niet veel later hebben wij die lui leren duiken. Hadden ze nog nooit gezien! Daarna hebben we ze laten zien hoe ver we onder water konden zwemmen en ze vonden het allemaal fantastisch. Ze vonden ons zo groot en gespiert ten aanzien van hun tengere lichaampjes en de dames waren zeer gecharmeerd van Kees zijn blauwe ogen...
s Avonds pakten we de trein. We wilden aanvankelijk naar Suzhou, maar die kaartjes waren uitverkocht. We kozen voor de volgende stop: Shanghai.
Tot zover.
Rens.
PS Pa en ma dankjewel voor de fijne Teva sandalen. Ik heb er heeel veel plezier van. Kees heeft ze inmiddels hier ook gekocht: voor 12 euro. :-S
We hadden zaterdagavond besloten zondag weg te gaan uit de Beijing. Vandaar wilden we naar Suzhou een plaats 100 km ten westen van Shanghai. Aangezien deze treinrit rond de 14 uur overdag zou zijn, hadden we daar vanaf gezien en besloten om de afstand in tweeen te knippen. Halverwege deze reis zouden wij nabij Ji'nan hoofdstad van deelstaat Shandong bezoek brengen aan de heilige Tai Shan.
Zo gezegd zo gedaan vertrokken Kees en ik met de trein van 1.11 van Beijing Central naar Taishan. We hadden een hardsleeper ticket gekocht en dat bleek achteraf prima.
Je krijgt dan een ligbedje in een coupe vol stapelbedden...
Op Beijing Central zie je mooie tafarelen. Immense mensenmassa, rennen en schreeuwen door elkaar en als het maar even mogelijk is dringt iedereen voor. Wat zijn die Chinezen toch een zootje onrustige personen op treinstations. Maar goed Kees en ik op het gemakje er achter aan gesukkelt met alle bagage en natuurlijk ruim op tijd.
De trein rit was lang, maar niet vervelend. We hadden in de supermarkt drinken en hapjes gekocht en hebben lekker gerelaxed. Af en toe kletsten we aan de hand van Kees zijn taalboekje wat met een Chinees die ons razend interessant vond. Hij liet ons al zijn ringtones van zijn nieuwe telefoon horen en maakte er foto s mee van mij en Kees.
s Avonds laat arriveerden wij in Taishan, de stad waar de Tai Shan bij ligt. Een taxi chauffer bracht ons naar een hotel en douchten daar heerlijk en keken wat TV. Toen we s avonds echter beide nog genoeg energie over hadden, nam ik Kees op sleeptouw en gingen we uit. We dronken en we feesten in een fantastische tent en gingen niet zoveel later met een lekkere neut op naar huis. Echter waren we een niet zo slim geweest de naam van het hotel te vragen. We hebben uiteindelijk een half uur in de taxi door de stad gereden tot we het hotel weer vonden... Dure grap zou je denken? Nee hoor; 2,50 euro.
De volgende ochtend vroeg opgestaan en uitgecheckt uit het hotel. We zouden de Tai Shan beklimmen. Er zou boven in de bergen een schitterende tempel liggen die je via 6660 trappen zou moeten beklimmen.
We zijn via de taxi, bus en kabelbaan boven op de berg gekomen. Onze bagage tijdelijk in een hotel geloosd en de tempel verkent. Het was een schitterende tempel hoog in de bergen. Hier beweert men, hij die de berg beklimt, wel honderd jaren oud te worden. Voorganger waren Chinese keizers en niemand minder dan Mao Tse Dong. Kees en ik hebben zich dus in een uniek rijtje geschaart zou je denken? Viel wel mee. Het barste er van de Chinezen die hun leven lang hadden gespaart om de heilige berg te beklimmen en hun ogen uit te kijken in deze tempel.
Kees en ik besloten met het oog op hoge de kosten van al het heilige gedoe die avond nog maar proberen door te treinen naar Suzhou en de zonsopkomst die daar ook fantastisch schijnt te zijn, te laten voor wat het is.
Toen we in de bus terugzaten plakten we aan onze kleren van de hitte en besloten we ergens op de weg naar beneden op de berg de bus chauffeur te laten stoppen en een duik in een schitternd meer te nemen. Omgeven door lokale chinezen verfriste Kees en ik ons in het heerlijke water. Zoals we ook al op de Tai Shan hadden ondervonden waren er niet veel Europeanen daar in de buurt en werden we nogal aandachtig bekeken door de lokale bevolking. Toen Kees en ik een duik maakten van een muur die ongeveer zes meter hoog was kregen wij een staande ovatie. Niet veel later hebben wij die lui leren duiken. Hadden ze nog nooit gezien! Daarna hebben we ze laten zien hoe ver we onder water konden zwemmen en ze vonden het allemaal fantastisch. Ze vonden ons zo groot en gespiert ten aanzien van hun tengere lichaampjes en de dames waren zeer gecharmeerd van Kees zijn blauwe ogen...
s Avonds pakten we de trein. We wilden aanvankelijk naar Suzhou, maar die kaartjes waren uitverkocht. We kozen voor de volgende stop: Shanghai.
Tot zover.
Rens.
PS Pa en ma dankjewel voor de fijne Teva sandalen. Ik heb er heeel veel plezier van. Kees heeft ze inmiddels hier ook gekocht: voor 12 euro. :-S
-
12 Juli 2005 - 17:22
Ha Saat:
klinkt allemaal goed daar, ik heb inmiddels te horen gekregen te mogen studeren in shanghai en zie er erg naar uit nu ik deze verhalen hoor... Mis alleen de wat schunnige ranzige verhalen... Maar goed, dat zal wel komen in shanghai!
groet dennis
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
