7 days in Tibet

We zijn terug in Lhasa. We hebben de jeeptour achter de rug en zijn nog aan het nagenieten van al het pracht en praal. Tibet is betoverend.

We hadden vorig weekend dus bij een reisorganisatie een jeep safari door Tibet geregeld. Israelische vrienden van ons, die we eerder hadden ontmoet in Dali reisden met ons mee en om kosten te drukken vonden we in ons hotel nog een Duitser die ook wel met ons meewilde. Al met al een volle bak, en een 'goedkope' trip.

Maandag morgen vertrokken we vroeg. We zouden een lange rit krijgen naar Gyantse. Onderweg werden wij getrakteerd op het fantastische landschap dat Tibet herbergt. Omgeven door gigantische bergen met enorme sneeuwpartijen, waterpoelen voortkomend uit smeltwaterriviertjes, losrennende buffels (yaks) en veelal is alles ongerept en puur natuur. Zo nu en dan stopten wij her en der op een mooi plekje om een paar foto's te schieten.
Aan het eind van de middag arriveerden wij in Gyantse. Een mooi stadje dat in beperkte mate is besmet door het Chinese toerisme, ofwel een autochtoon Tibetaans stadje. We bezochten een tempel en schoten foto's van een schitterend fort dat midden in de stad hoog op een berg stond.
Na de tempel bezocht te hebben, kwamen we pool tafels tegen. Kees en Amir zijn gaan poolen, daar waar ik met een aantal Chinese kinderen een potje heb gevoetbalt.

De volgende dag zetten we onze reis voort richting Sakya. Na een dag lang in de jeep te hebben gezeten, arriveerden we kapot bij de afslag richting Sakya. Daar bleek de weg afgesloten te zijn en kozen we voor de dichtbijgelegen stad Lahtse. We vonden snel een hotelletje en zijn daarna uitgebreid uit
eten geweest. We aten yakvlees en varkenstong in combinatie met verfrissende groenten.

De volgende dag stonden we weer vroeg op omdat we wederom een lange en zware reis voor de boeg hadden. We zouden via Tingri, waar we hebben gelunched, koers zetten naar het klooster van Roompook, de poort naar de mount Everest. Aan het eind van de middag arriveerden we met de jeep aan de 'voet' van de Himalaya. We stapten daar over op een bus die ons naar Roompook bracht. Een rit van anderhalf uur, waarbij de bus maar bleef stijgen. Eenmaal aangekomen in Roompook en uit de bus gestapt hadden we toch wat last om ons evenwicht te houden.
We waren namelijk in een uur tijd ruim 1000 meter gestegen en hadden reeds een hoogte van circa 5 km bereikt. De lucht bevat hier minder zuurstof en dat doet je hoofd zweven en je longen klapperen.

Na een korte pauze gingen we omhoog. We kwamen om de Himalaya te beklimmen en we wilden in een dag Mount Everest Base Camp bereiken. Uitegerust in warme kleren (ik had zelfs een Siberische ijsmuts aangeschaft)en met een klein beetje bagage begonnen we de klim. Het werd een slijtage slag. De Israeliers moesten om het kwarier bijkomen en liggen lurken aan de zuurstof fles. Gelukkig bleek mijn conditie nog wel voldoende, echter kreeg ik een zware drukkende hoofdpijn.
Na vier uren te hebben geklommen kwamen we eindelijk aan in Base Camp. Daar stonden heerlijk verwarmde tenten en hadden ze thee. Wat een vreselijk voldaan gevoel om na zo'n strijd uit te puffen op wat kussens in een verwarmde tent, onder het genot van een kopje thee.
Onderweg en in Base Camp schoten we wat foto;s van de piek die op geringe afstand van ons was.

We kregen een vreselijke nacht. Koud, koud.. ik lag onder drie dekens en had het nog koud. Verder had ik koppijn en lag ik niet erg royaal. Na toch wat uurtjes geslapen te hebben de volgende dag om 6 uur opgestaan. We zouden de zonsopkomst gaan bewonderen, alleen hadden we de pech dat het zwaarbewolkt was. Kortom geen zonsopgang te zien en geen Mount Everest meer te zien. Desalniettemin een fantastische indruk, van werelds hoogste gebergte.

We vertrokken eind van de ochtend terug richting Lathse. We wilden kijken of de weg naar Sakya alweer open was en zodoende toch deze stad nog te bezoeken. Helaas was de weg nog steeds niet gemakt en bleven we nog een nacht in Lahtse.

Doordat ik met Kees en Werner uit was geweest in Lahste vertrokken we eind van de morgen naar onze laatste bestemming, de tweede stad van Tibet; Shigatse.

Een mooie stadje dat een indrukwekkende tempel herbergt. We bezochten de tempel eind van de middag. Het was een tempel bestaande uit allerlei kleinere afdeling die allen een beeld van een 'god' bevatte.

De meest indrukwekkende was een beeld van 20 meter hoog gebouwd uit koper en goud. Het was verboden foto's te nemen en kregen het dan ook aan de stok met de monikken daar..

Eind van de dag heerlijk relaxed rondgestruind door het stadje en over de marktjes. Je moet niet ergens naar wijzen of vragen hoeveel iets kost, want dan bijten de verkopers zich in je vast en laten je niet meer gaan. Ze pakken je bij je armen en benen en schreeuwen dat ze geen geld hebben en dat je wat van ze moet kopen. Enerzijds vervelend, maar ook meer dan begrijpelijk. We zijn zo verwend in Europa, deze mensen hebben niks.

De laatste dag zijn we weer vroeg opgestaan. We hebben een bezoek gebracht aan een 'carpet-factory'. Hier werd echt nog op middeleeuwse wijze kleden in mekaar gezet. Van het schapenwol tot de klossen en vervolgens een eindeloos proces tot het vervaardigen van een kleed. Mooi om te zien hoe de dames de kutklusjes met veel plezier deden.

Eind van de middag, arriveerden we terug in Lhasa. Het is hier weer lekker warm en gaan morgen eens even lekker niksen, immers is het maar zwaar al dat reizen en bezoeken van al die bezienswaardigheden.

Groetjes vanuit Lhasa,

Rens.